Twee ledig
Een hoofd vol indrukken
van een gevulde week
Toch voelt het leeg
Bedolven onder alle drukte
ligt ergens op de bodem
mijn kalme zelf
Ik kan er niet bij
voor echt contact
En mis het
Toch ben ik aangekomen
bij weer een droom
Het besef druppelt binnen
Vertrouwen stapelt zich op
Met ieder bewijs
van een juiste richting
Er is ook een schaduwzijde
Niet alles is rozengeur
In machteloosheid
Zaken die niet vlotten
Pijnlijk aanwezig
in iedere ademteug
Enkel hoop leeft
Dat dit door tijd en geduld
uiteindelijk goed komt
Ik moet het ermee doen
Het is niet aan mij
Ik kan enkel de pijn verdragen
En het verdriet te laten
voor wat het is
Voelen en doorgaan
Hartzeer heeft al te lang
Over mijn leven geheerst
Het is wel genoeg
Opnieuw richt ik mijn focus
op het goede leven
Voor bruisende energie
Ik houd vertrouwen
in de liefde
Tussen jou en mij
Omdat ik wil geloven
in een nieuwe morgen
Waar ook dit is opgelost
Marga Kessenich