Twee ledig

Een hoofd vol indrukken
van een gevulde week
Toch voelt het leeg

Bedolven onder alle drukte
ligt ergens op de bodem
mijn kalme zelf

Ik kan er niet bij
voor echt contact
En mis het

Toch ben ik aangekomen
bij weer een droom
Het besef druppelt binnen

Vertrouwen stapelt zich op
Met ieder bewijs
van een juiste richting

Er is ook een schaduwzijde
Niet alles is rozengeur
In machteloosheid

Zaken die niet vlotten
Pijnlijk aanwezig
in iedere ademteug

Enkel hoop leeft
Dat dit door tijd en geduld
uiteindelijk goed komt

Ik moet het ermee doen
Het is niet aan mij
Ik kan enkel de pijn verdragen

En het verdriet te laten
voor wat het is
Voelen en doorgaan

Hartzeer heeft al te lang
Over mijn leven geheerst
Het is wel genoeg

Opnieuw richt ik mijn focus
op het goede leven
Voor bruisende energie

Ik houd vertrouwen
in de liefde
Tussen jou en mij

Omdat ik wil geloven
in een nieuwe morgen
Waar ook dit is opgelost

Marga Kessenich