Titanenstrijd

Maak mij een cel
en ik zal uitbreken

Geef mij een storm
en ik doorsta hem

Bij langdurige regen
weet ik waar te schuilen

Vechten voor vrijheid
is mij gewoon

Nu de storm ligt
blijft het stil

Oneindige ruimte
voelt nog te groot

Verveeld dobber ik
op de kalme zee

Ongebondenheid
is mij vreemd

Een haven komt in zicht
Het anker kan uit

Daar is weer richting
Een waar en wanneer

Afgebakend en duidelijk
Een geruststellende gedachte

Hier zijn weer grenzen
Iets om te leunen

Aan de hand
neem je mij mee

Op weg naar
belang en vermaak

Tijd is gevuld
Ik doe er weer toe

Uiteindelijk slokt
de drukte mij op

Een titanen gevecht
tussen uitersten

Tot ik een ritme vind
waarin zij beide bestaan

Dan dansen wij samen
Een prachtige wals

En is bevrijding
werkelijk een feit

Marga Kessenich