Onbereikbare liefde

De deur was dicht
Toch verbaasde het haar
Dat niemand binnen kon

Zij had haar ogen gesloten
Toch verbaasde zij zich
over het donker

Ze stond op een afstand
Toch verbaasde zij zich
over de onbereikbaarheid

Haar hart was koud
Toch verbaasde haar
het gebrek aan warmte

Ooit wás zij de bron
Maar uiteindelijk had zij zich
afgesloten voor pijn

Het sloot ook háár weg
Vol smart doorstond
zij de verlatenheid

Een angst kwam langs
Pijn glipte naar binnen
De deur daarmee geopend

De aanblik schokte haar
Daar lag de ongebruikte bron!
Te wachten op bezoekers

Het opende haar ogen
Liefde is ontwaakt
Voor haar en iedereen

De verbinding is hersteld
En zij is opnieuw de liefde
Die zij altijd al was

Marga Kessenich