Onbereikbare liefde
De deur was dicht
Toch verbaasde het haar
Dat niemand binnen kon
Zij had haar ogen gesloten
Toch verbaasde zij zich
over het donker
Ze stond op een afstand
Toch verbaasde zij zich
over de onbereikbaarheid
Haar hart was koud
Toch verbaasde haar
het gebrek aan warmte
Ooit wás zij de bron
Maar uiteindelijk had zij zich
afgesloten voor pijn
Het sloot ook háár weg
Vol smart doorstond
zij de verlatenheid
Een angst kwam langs
Pijn glipte naar binnen
De deur daarmee geopend
De aanblik schokte haar
Daar lag de ongebruikte bron!
Te wachten op bezoekers
Het opende haar ogen
Liefde is ontwaakt
Voor haar en iedereen
De verbinding is hersteld
En zij is opnieuw de liefde
Die zij altijd al was
Marga Kessenich