Gekaapt brein
Zoekend naar woorden
naar lijn in mijn gedachten
blijkt onmogelijk
Nieuwe indrukken
dringen om voorrang
voor plaats in mijn hoofd
Als stof opgewaaid
benemen zij mij het zicht
De eenheid ontbreekt
Wild ga ik op zoek
naar kalmte en ontspanning
Oh jij ironie
Gewekt door schrijven
druppelt het besef binnen
Het is, wat het is
Het oude liedje
Eerst vol mijn valkuilen in
dan pas het besef
Ik spreek mijzelf toe
Je hebt dit vaker gedaan
Vertrouwen meisje
Er is geen balans
in tijden van vernieuwing
Ga met de stroom mee
Je kunt het, echt waar!
Straks ben je trots op jezelf
Vertrouw daar maar op
Blijf bij wat er is
Dat is al, wat je hoeft te doen
De rest volgt vanzelf
Marga Kessenich
Herken ik in die valkuilen dat ook jij blijkbaar alleen wijzer kan worden door herhaalde ervaring?
Alleen eigen, echte doorleefde ervaring geeft inzicht….dat is nu eenmaal niet een uitgestippeld helder pad van weten. Het vergt zoveel geduld en vertrouwen in jouw weg dat je er hopeloos van kan worden, zeker ook om het vuur onder controle te houden. Houd goede moed je gaat deze weg niet alleen!