Er was eens..

Er was eens een verhaal
Wat nooit af was
Maar niet meer werd verteld

Het was saai en
zat in een sleur
Met steeds hetzelfde

Niemand wachtte
Op een vervolg
Of vertelling

Iedereen wist
Wat er komen ging
Dezelfde woorden, keer op keer

Waarom nog schrijven?
Waarom nog bedenken?
Er bestaat niets nieuws

“Weet je wat ik doe?”
Riep het verhaal
“Ik ga eens op vakantie!”

Misschien is er elders
Wel andere gespreksstof
En kom ik uit de cyclus

Hij riep nog: “Tot ziens”
Maar zijn woorden
Echoden in de leegte

Marga Kessenich