Aan de waterkant

In de schaduw
Zit ik roerloos

Starend naar het water
en de drukte

Ik neem het niet op
Er is even geen aanwezigheid

Aan de kant
Sta ik stil

Het leven raast voorbij
Maar komt niet binnen

Even is er geen denken
Geen activiteiten bij mij

In de zon
Blijf ik beschut

Tot het nu en ik
elkaar weer ontmoeten

Marga Kessenich