Aan de waterkant
In de schaduw
Zit ik roerloos
Starend naar het water
en de drukte
Ik neem het niet op
Er is even geen aanwezigheid
Aan de kant
Sta ik stil
Het leven raast voorbij
Maar komt niet binnen
Even is er geen denken
Geen activiteiten bij mij
In de zon
Blijf ik beschut
Tot het nu en ik
elkaar weer ontmoeten
Marga Kessenich