De woestenij

De woestijn is leeg
Droog en heet
En daar loop ik dan
Totaal op mijzelf aangewezen

Een niemandsland
Zonder grenzen
Geen hulp in moeilijke tijden
Geen hulp hoe dan ook

Al jaren
Zeker twintig

En dan klagen mensen
Over een jaartje geen luxe..
Geen perspectief
Dan denk ik…

Wat denk je van
Helemaal geen?
Denk na voor je klaagt
Denk…

Aan al die mensen met veel minder
dan één jaar

Wat denk je van een leven
Zonder perspectief?
Ja, nu ben je zonder woorden
Maar denk voor je spreekt

Marga kessenich

Het tempo van het getij

De muren die mij insluiten
beginnen te wijken
Steeds verder
Millimeter voor millimeter

Foto: Nick de Ruijter

Ik kan bijna niet geloven
dat het waar is
Het is als verf zien drogen
Langzaam heel langzaam

Terugkijkend
zie ik het verschil
Tussen nu en het verleden
Het is echt, heel echt

Van blijdschap
wil ik sprongen maken
Met zevenmijlslaarzen
Vlug, te vlug

Ik moet mij aanpassen
Aan het tempo van het getij
Het komt meisje
Geduld, geduld….

Marga Kessenich

Stiltepunt

De beweging gestopt
De nagalm verdwenen

Foto: Nick de Ruijter

Hier
Nu

Klinkt enkel stilte
Dit punt

Een enkel moment
Van totale rust

Zo binnen
Zo buiten

Een nieuw ijkpunt
Hierna is alles weer anders

Marga Kessenich

Na de storm..

De eens zo woest kolkende rivier
Is nu een zacht murmelende stroom
De storm is gaan liggen

Foto: Nick de Ruijter

Het huis staat nog stevig
Verder is alles weg
Alles!

Het land ligt er kaal bij
Er groeit niets
Leegte zo ver het oog reikt

En het is stil
Toch luister ik nog aandachtig
De alertheid is nog niet geweken

De vraag is nu:
Kan ik al opbouwen?
Of komt er nog meer aan?

Marga Kessenich

Beperkt

Wanneer beperkingen toenemen
Worden ruimten voor ideeën
ook ingedamd

Foto: Nick de Ruijter

De bewegingsruimte
En actieradius
krimpen

Zowel reëel
als in je hoofd
Zijn mogelijkheden beperkt

Pas nu het een beetje oplost
Zie ik de engte
van hiervoor

Marga Kessenich

Wezenlijke aanwezigheid

Goed geslapen
Eindelijk ontspannen

Foto: Nick de Ruijter

Mist vult mijn hoofd
Woorden raken zoek
halverwege iedere zin

Loom…
Dromerig vult zich de dag

Het heeft iets moois…
Het is echt
Ik ben weer hier

Ook al ben ik ver
En verstrooid

Controle was de illusie
Waarbij ieder moment
enkel voorbij ging

Marga Kessenich

Dolen in het donker

Ik was aan het vluchten
Weg van de angst

Foto: Nick de Ruijter

Van een blik op de toekomst
Wat zou kunnen gebeuren

Of, wat van het verleden
niet meer terug zou komen

Bevroren en verlamd
Het heden ontkennend

Vergetend wat er wel is
Waar nog wel ruimte is

Ik zie het weer!
Wat een opluchting

Marga Kessenich

Eén planeet, één mensheid

In tijden van polarisatie
Worden verschillen aangedikt
Door woorden te kiezen
als ‘elite’ of ‘gewone burger’

Vele voorbeelden gelden
Voor  wij - zij denken
Denk aan geloof
Of locatie van geboorte

Juist zaken waar
geen invloed of inbreng geldt
Daarmee wordt onvrede
aangedikt en vermeerderd

Grenzen zijn verzonnen
Net als wetten, regels en etiketten
Wie heeft het voor het zeggen
Op individueel niveau?

Doe ik mee
met deze beweging?
Of blijf ik hiervan weg
Qua taal en actie?

Wat kies ik?
Eenheid
Of verdeling
Liefde of verwijdering

We zijn één
Allen mens
Eén planeet
In onze handen

Marga Kessenich

Witte winter wereld
Houdt haar in huis
Gebrekkige gezondheid
Speelt streng spel

Andere aandacht achterna
Breien, bakken of boeken bekijken
Soms spelend schrijven
Voorlopig voldoende vertier

Ga in gezondheid
Lieve leuke lui
Heb het heerlijk

Marga Kessenich