Jaloezie

In ieder leven is er een tijd
Dat wat je hebt niet genoeg lijkt

Foto: Nick de Ruijter

Zo ook voor mij
zo nu en dan

Groen van jaloezie sla ik gade
wat ik zo graag zou willen

Wat anderen kunnen
qua vaardigheid of mogelijkheden

Een heel gewoon leven
vol gezondheid en actie

Van de ‘sleur’ van werken
En alles wat gedaan moet worden

Ik weet dat dit mijn leven is
Hier moet ik het mee doen

De kaarten zijn geschud
En niet in mijn voordeel

En dan een nieuwe dag
Ik zie wat er wel is voor mij

Dan ben ik dankbaar
voor de liefde die ik voel

En de schoonheid
Die ik kan ervaren

Marga Kessenich

Het ongekende leven

Je denkt dat enkel jij
dit hebt geleefd

Foto: Nick de Ruijter

Moeilijk te delen
Waar zijn de woorden?

Voor een stilte die klinkt
Overal, alle dagen

In eenzaamheid geleefd
Nooit gedeeld

Wanneer doorleefd
herkenbaar

Het ongekende leven
alleen bekend aan hen

Die zien en voelen
hoe het was

Toen zij daar waren
En voelde

Wat jij nu voelt
Zij kennen het

Je bent niet alleen
Wanneer je durft te delen

Marga Kessenich

Alledaagse liefde

Alledaagse liefde
Is het beste wat er is

Foto: Nick de Ruijter

Het moeilijkst te herkennen
Omdat het ook schuurt

In goede en slechte tijden
altijd daar

Het weten;
Op de achtergrond klink jij

Geen eenzaamheid
omdat jij van mij houdt

Gelukkig ken ik dit
Ken ik jou

Ik hou ook van jou
Ik ben ook daar

In de schaduw
Van jouw bestaan

Voor altijd
Voor elkaar

Marga Kessenich

Een natuurlijk wonder

Vier bomen in een park
Dicht bij elkaar
Vier als één
Het blijft mij boeien

Fascinerende boomtoppen
Zij kruisen nergens
de takken
En laten ruimte voor elkaar

Zouden ze spreken
over verlangen
of respect?
Over grenzen?

Of is het ‘gewoon’
Natuurlijk
Daar waar het licht gaat
is ruimte

Tussen hen
neem ik plaats
Verwonderd
hoe het zo kan groeien

Marga Kessenich

Klinkende stilte

Niet alle stiltes zijn fijn
Deze valt een leegte in

Als een vacuüm
zuigt het alles op

Een bewolkte leemte
vult mijn brein met mist

Alle levendigheid
sijpelt uit mij weg

Als een lege huls blijf ik achter
zonder zeggenschap of geluid

Deze stilte heeft een stem nodig
Is dat de weg eruit?

Woorden uit het vacuüm
Klinken in het leven

Marga Kessenich

Eindelijk regen

De hemel kleurt grijs
Het was nog nooit zo welkom

Het ruisen van regen
Klinkt als muziek in mijn oren

De geur van versgevallen water
Verspreid zich in een rap tempo

De natuur doet zich te goed
Aan de langverwachte regen

Gestaag gaat het door
De hele dag

Toch duurt het nog lang
voor de grond verzadigd is

Marga Kessenich

Tropische zomer

Zomer in Holland
bevindt zich op nieuw terrein
Het was nooit zo droog

De eens zo groene
grasvelden zijn dor en bruin
door watertekort

Een warme avond
Nog even buiten koelen
Nu de zon vertrekt

De maan verstopt zich
als speelt hij een spelletje
achter wat wolken

Vogels vertrekken
in massale hysterie
naar hun slaapvertrek

Tropische zomer
verwarmt het koele vertrek
En onttrekt zuurstof

Klamme nacht in bed
Enkel onder een laken
badend in het zweet

2018
Zullen we niet vergeten
Een zeldzame tijd

Marga Kessenich

Fragment

Met geduldige precisie
gaat hij van bloem tot bloem

Op zoek naar voeding
en voldoening

Zo klein
maar essentieel

Slechts één schakel
in een natuurlijk proces

Als heel volk
krachtig en sterk

Samen! In het belang
van voortbestaan

Marga Kessenich

(On)Mogelijkheden

Het onverenigbare
verenigd

M.C. Escher

Omdat, wat ruimte laat
samen gaat

Tegengesteld
en toch passend

Wie ziet
potentie

Loslaten
En laten ontstaan

Perfectie
in balans

Marga Kessenich

Een geurige omhelzing

Foto: Nick de Ruijter

Het voorjaar roept
Net als de bloemenzee

Op een mooie dag in mei
Samen met Nick

Heel even
Naar mijn park

Jaren was dit mijn plekje
Mijn tweede thuis

Foto: Nick de Ruijter

Ook nu
Heel even terug

In de omhelzing van
Het Westerpark

Marga Kessenich