Wezenlijke aanwezigheid
Goed geslapen
Eindelijk ontspannen
Foto: Nick de Ruijter
Mist vult mijn hoofd
Woorden raken zoek
halverwege iedere zin
Loom…
Dromerig vult zich de dag
Het heeft iets moois…
Het is echt
Ik ben weer hier
Ook al ben ik ver
En verstrooid
Controle was de illusie
Waarbij ieder moment
enkel voorbij ging
Marga Kessenich
Dolen in het donker
Ik was aan het vluchten
Weg van de angst
Foto: Nick de Ruijter
Van een blik op de toekomst
Wat zou kunnen gebeuren
Of, wat van het verleden
niet meer terug zou komen
Bevroren en verlamd
Het heden ontkennend
Vergetend wat er wel is
Waar nog wel ruimte is
Ik zie het weer!
Wat een opluchting
Marga Kessenich
Eén planeet, één mensheid
In tijden van polarisatie
Worden verschillen aangedikt
Door woorden te kiezen
als ‘elite’ of ‘gewone burger’
Vele voorbeelden gelden
Voor wij - zij denken
Denk aan geloof
Of locatie van geboorte
Juist zaken waar
geen invloed of inbreng geldt
Daarmee wordt onvrede
aangedikt en vermeerderd
Grenzen zijn verzonnen
Net als wetten, regels en etiketten
Wie heeft het voor het zeggen
Op individueel niveau?
Doe ik mee
met deze beweging?
Of blijf ik hiervan weg
Qua taal en actie?
Wat kies ik?
Eenheid
Of verdeling
Liefde of verwijdering
We zijn één
Allen mens
Eén planeet
In onze handen
Marga Kessenich
Witte winter wereld
Houdt haar in huis
Gebrekkige gezondheid
Speelt streng spel
Andere aandacht achterna
Breien, bakken of boeken bekijken
Soms spelend schrijven
Voorlopig voldoende vertier
Ga in gezondheid
Lieve leuke lui
Heb het heerlijk
Marga Kessenich
Jaloezie
In ieder leven is er een tijd
Dat wat je hebt niet genoeg lijkt
Foto: Nick de Ruijter
Zo ook voor mij
zo nu en dan
Groen van jaloezie sla ik gade
wat ik zo graag zou willen
Wat anderen kunnen
qua vaardigheid of mogelijkheden
Een heel gewoon leven
vol gezondheid en actie
Van de ‘sleur’ van werken
En alles wat gedaan moet worden
Ik weet dat dit mijn leven is
Hier moet ik het mee doen
De kaarten zijn geschud
En niet in mijn voordeel
En dan een nieuwe dag
Ik zie wat er wel is voor mij
Dan ben ik dankbaar
voor de liefde die ik voel
En de schoonheid
Die ik kan ervaren
Marga Kessenich
Het ongekende leven
Je denkt dat enkel jij
dit hebt geleefd
Foto: Nick de Ruijter
Moeilijk te delen
Waar zijn de woorden?
Voor een stilte die klinkt
Overal, alle dagen
In eenzaamheid geleefd
Nooit gedeeld
Wanneer doorleefd
herkenbaar
Het ongekende leven
alleen bekend aan hen
Die zien en voelen
hoe het was
Toen zij daar waren
En voelde
Wat jij nu voelt
Zij kennen het
Je bent niet alleen
Wanneer je durft te delen
Marga Kessenich
Alledaagse liefde
Alledaagse liefde
Is het beste wat er is
Foto: Nick de Ruijter
Het moeilijkst te herkennen
Omdat het ook schuurt
In goede en slechte tijden
altijd daar
Het weten;
Op de achtergrond klink jij
Geen eenzaamheid
omdat jij van mij houdt
Gelukkig ken ik dit
Ken ik jou
Ik hou ook van jou
Ik ben ook daar
In de schaduw
Van jouw bestaan
Voor altijd
Voor elkaar
Marga Kessenich
Een natuurlijk wonder
Vier bomen in een park
Dicht bij elkaar
Vier als één
Het blijft mij boeien
Fascinerende boomtoppen
Zij kruisen nergens
de takken
En laten ruimte voor elkaar
Zouden ze spreken
over verlangen
of respect?
Over grenzen?
Of is het ‘gewoon’
Natuurlijk
Daar waar het licht gaat
is ruimte
Tussen hen
neem ik plaats
Verwonderd
hoe het zo kan groeien
Marga Kessenich
Klinkende stilte
Niet alle stiltes zijn fijn
Deze valt een leegte in
Als een vacuüm
zuigt het alles op
Een bewolkte leemte
vult mijn brein met mist
Alle levendigheid
sijpelt uit mij weg
Als een lege huls blijf ik achter
zonder zeggenschap of geluid
Deze stilte heeft een stem nodig
Is dat de weg eruit?
Woorden uit het vacuüm
Klinken in het leven
Marga Kessenich
Eindelijk regen
De hemel kleurt grijs
Het was nog nooit zo welkom
Het ruisen van regen
Klinkt als muziek in mijn oren
De geur van versgevallen water
Verspreid zich in een rap tempo
De natuur doet zich te goed
Aan de langverwachte regen
Gestaag gaat het door
De hele dag
Toch duurt het nog lang
voor de grond verzadigd is
Marga Kessenich
